نقد هزار سال فریب ۱

سلام

در وبلاگ مادر زمین دوست خوبمون آرش خان با زحمتی که کشیده بودند مطالبی را از قرآن مجید گردآوری کرده و طی دو مقاله با عنوان هزار سال فریب ۱ و ۲ ارسال کردند.

در کنار مطالب ایشون نقدی بر آن نوشتم و برایشون ارسال کردم و گفتم که در اینجا هم برای سایر دوستان قرار دهم. درسته که هر دو مطلب طولانی است اما خوب چون موضوع بحث بزرگ است چاره ای جز این نبود.

در قسمت اول ۳ محور از ۵ محور کل بحث ایشون بیان شده که من در دو قسمت خلاصه و تفصیلی به بررسی آن پرداختم.

----------------------------------------

....

در این نوشتار با استناد به مجموعه ی منسجمی از آیات قرآن نشان خواهیم داد که خداوند برای هر قومی پیامبری از همان قوم را و با زبان همان قوم برای هشدار دادن به آن قوم فرستاده است! پیام  اصلی همه ی پیامبران هم یکی بوده است: «تسلیم» بشر به خداوند و نه غیر خدا- رهایی بشر از تمامی مظاهر شرک و جهل، هارمونی با کلیت آفرینش، و استفاده از نعمت عقل و فکر و برهان که خدا به بشر داده  است!

1) در قرآن از همه ی پیامبران با عنوان «مسلم» یاد شده است.  حتی ایمان آوردن یک فرد به تنهایی به مفهوم «مسلم» بودن آن فرد نیست. در قرآن مواردی هست که به ایمان آورندگان می گوید مسلم شوید.

2) مخاطب هر پیامبر قوم یا امت آن پیامبر بوده است که به زبان همان پیامبر هم حرف می زده اند نه اقوام و ملت های دیگر. ولی پیام همه یکی است: هشدار دادن برای تسلیم شدن افراد آن قوم به خدا.

3) قرآن عربی و سایر کتاب های آسمانی بخشی کوچک و محدود از کتاب مبین یا ام الکتاب یا لوح محفوظ خدا است که تعداد کلمات آن نا محدود است. قرآن مانند سایر کتاب های آسمانی مثال هایی از کلمات خدا را آورده است ( با توجه به  مخاطب خاص خودش). مخاطب حضرت محمد (ص) اهالی ام القری (مکه) و سرزمین های اطراف آن بوده اند که  به زبان عربی تکلم می کرده اند. (محدود کردن کلمات خدا به کتاب های آسمانی موجود کوچک کردن خدا است. چرا که کلمات خدا بی نهایت هستند. آوردن همه ی کلمات توسط پیامبران نه مقدور بوده است و نه هدف رسالت پیامبران! هدف رهایی بشراز شرک و خرافه بوده است و پذیرفتن دستگاه آفرینش و تفکر و تعقل و جستجو درآیات آن... اصلا علم بشر از تلاش و دسترسی به و درک کلمات خدا حاصل می شود.)

متن کامل هزار سال فریب ۱ را می توانید در اینجا بخوانید.

----------------------------------------

سلام.. بحث خوبی را آغاز کرده اید و واقعا" زحمت کشیده اید.... خسته نباشید....

به نوبه خودم لازم دیدم چند نکته را خدمتتون عرض کنم. دوست عزیز همانطور که گفته اید می خواهید با خود قرآن کریم به حقایقی برسید. فکر می کنم شما هم با این نکته موافق هستید که باید همه آیات را مدنظر قرار داد و خود قرآن هم (به عنوان مثال در سوره آل عمران آیه 7) تاکید می کند که بعضی آیات مجکم و بعضی متشابه است و مایلان به باطل دنبال متشابه رفته تا به تاویل آنهادر راه دین شبهه و فتنه گری ایجاد نمایند... پیشنهاد می کنم این آیه را سرمشق راه خود قرار دهید تا نتایج محکم تری به دست آرید....

عمل به این آیه باعث می شود که مثلا"در بحث شما حتما" آیه 19 سوره آل عمران را مد نظر بگیریم که نشان می دهد "دین )پسندیده( نزد خدا اسلام است" و بلافاصله از اهل کتاب سخن می آورد که به آیات خدا کافر شده اند و نه خود خدا و یادآوری می کند که خدا سریع الحساب است و یا آیه 85 و 102 همین سوره مبارکه. پس دوست عزیز اگر دنبال حقیقت هستیم گزینشی عمل نکنیم.... اما در مورد اینکه هر دینی که یک پیامبر آورده فقط مخصوص آن قوم بوده باید پیشنهاد کنم کمی بیشتر جستجو کنید مثلا"  این نکته که خود شما هم آن را ذکر کرده اید یعنی اعتقاد مسلمان به همه ادیان و پیامبران گذشته نشان از قومی بودن آنها دارد (نمونه آن آیه 136 سوره بقره است و 84 سوره آل عمران)؟ یا مثلا آیه 33 آل عمران که می فرماید "به حقیقت خدا آدم و نوح وخاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید" یا آیه 42 همین سوره که می فرماید "ای مریم،.... و بر زنان جهانیان برتری بخشید" آیا این آیات (که البته متاسفانه برای مصداق آوردن اطلاع من از قرآن خیلی کم است) نشان دهنده جهانی بودن دین واحد که همان تسلیم در برابر خداست (که شما هم به آن معتقدید) نیست؟ نمونه آن هم چه در گذشته و چه در حال که ادیان به مکان و قوم خاصی محدود نیستند و در نقاط مختلف با اقلیت یا اکثریت وجود دارند. آیا این صحیح تر نیست که خدا پیامبران را برای اقوام مختلف به زبان خودشان فرستاده و برای هر کدام بسته به ظرفیتشان و سطح آنها دلایلی آورده و احکامی وضع کرده که هر پیامبری آمده آنها را بهبود بخشیده و کاملتر و راحت تر کرده است (مثلا" طبق گفته خداوند متعال در آیه 50 سوره آل عمران که خبر از آمدن حضرت عیسی <ع> می دهد که ضمن تصدیق کتاب تورات آمده تا برخی چیزها که بر بنی اسراییل حرام بوده است را حلال نماید و...). آیا این امتداد پیامبران در جهت تکمیل است یا انفصال آنها برای هر قوم خاص؟ مدرسه و دانشگاه و مقاطع تحصیلی و .... مثال خیلی ساده درک این مطلب است.

در پایان به یکی از بهترین آموزه های قرآن یعنی تعقل و تفکر اشاره کرده اید که پایه و اساس خداشناسی است و خود باعث تقویت ایمان می شود. حال سوال من از شما این است که آیا دینی که اینقدر برای اثبات خدا و ایمان آوردن به این قوه بشر سفارش کرده نشان دهنده کامل تر بودن آن نیست و دلیلی بر تکمیل ادیان گذشته و اتمام آنها نیست تا بر انفصال از آنها و اختصاص آنها به یک منطقه کوچک مکه و اطراف آن؟ (باز هم سفارش می کنم که در کنار آیات نورانی که شما آنها را ذکر کرده اید سایر آیات محکم نیز نیاز است) آیا اینکه در ادیان گذشته بیشتر معجزه و عذاب آسمانی می بینیم و در اسلام برای اثبات حقانیت کمتر از معجزه سخن به میان آمده و بیشتر با استدلال و برهان دین را بر قلوب وارد می کند و مرتب مدعیان ایمان را به تفکر دعوت می کند و برای صاحبان تفکر و اندیشه جایگاه خاص قائل است، نشان از تکامل و جهان گستری اسلام نیست؟ با این روش دیگر می توان ادعا کرد که این کتاب و دین متعلق به زمان و مکان خاصی است؟ مگر آنکه مدعی پایان عقل بشر شویم. بر اساس همین اصل است که کسانیکه امروز به هر اتفاق غیر منتظره ای معجزه نام  می دهند ره به ترکستان می برند و از اسلام دور می شوند و به خیال خود حقانیت خدا، دین، پیشوا و ... را به اثبات می رسانند. زهی خیال باطل چون یگانه آفریدگار هستی آنقدر نشانه و علامت دارد و خود نیز راه تعقل را پیشنهاد کرده که دیگر نیازی به معجزه های فرضی کسانی که امور ماورائی غیر واقع را بر تعقل مقدم می دانند جهت اثبات خدا، دین، پیامبر، ائمه و ... نیست. به هر حال خداوند هیچ کس را از آزمایش معاف نمی کند و این هم خود نوعی آزمایش است که بر گمراهی عده ای می افزاید.

با عرض معذرت از طولانی شدن بحث و تشکر از شما و همه دوستان.